Erik Schrama Brussee - Meride uitvaartverzorging

Home> Over Meride> Onze uitvaartverzorgers> Erik Schrama Brussee

Onze uitvaartverzorgers, uw geruststelling

Vakmensen die u met hart en ziel bijstaan - dat zijn onze uitvaartverzorgers bij u in de regio. U vindt bij hen een luisterend oor én behulpzame hand. Plan een vrijblijvend gesprek met de uitvaartverzorger bij u in de buurt en ervaar zelf hoe prettig het contact is.

In dat gesprek kijkt u samen alvast naar uw uitvaart of die van uw naaste. Alles wat daarbij belangrijk is, komt aan bod; van de gevolgen van een overlijden tot hoe u de laatste eer krijgt of geeft.

Ja, ik wil kennismaken

Interview met Erik Schrama Brussee

Erik, uitvaartverzorger, een bijzonder beroep, waarom heb jij hiervoor gekozen?

Zowel mijn opa als mijn moeder waren uitvaartverzorgers, dus ik ben de derde generatie. Opgegroeid met dit prachtige vak kreeg ik natuurlijk zeer regelmatig iets mee van dit dankbare werk. Toen een administratieve baan bij een uitkeringsinstantie niet de bevrediging schonk die ik had gehoopt, ben ik op 26-jarige leeftijd in de uitvaartbranche gestapt. En ik heb er nog geen dag spijt van gehad!

Hoe geef jij samen met de familie vorm aan de uitvaart?

Erik Schrama Brussee: Uitgangspunt is: alles is mogelijk, tenzij door de wet of de praktijk beperkt. Daarbij oriënteer ik me op wat de nabestaanden mij vertellen, maar zeer zeker ook op wat zij níet vertellen. Daarnaast zijn de nabestaanden vaak niet op de hoogte van wat er allemaal mogelijk is. Ik reik hen hierbij dan graag de helpende hand.

Kan je vanuit je ervaring vertellen hoe belangrijk het is om een afscheid zorgvuldig voor te bereiden?

Het gebeurt nog steeds dat ik bij een sterfgeval word geroepen waarbij de overledene bij leven geen wensen heeft aangegeven. De keuze voor begraven of cremeren is vaak wél gemaakt, maar al het overige wordt aan de nabestaanden overgelaten. Bij de nabestaanden (al noem ik hen liever ‘voortbestaanden’!) is er dan veel onzekerheid ‘of ze het wel goed doen’. Uitvaartwensen hoeven niet tot drie cijfers achter de komma te worden vastgelegd, maar het zou voor degenen die achterblijven wel iets makkelijker gemaakt mogen worden door een voorbespreking of een wilsbeschikking!

Zou je iets willen vertellen over een bijzonder moment dat je hebt meegemaakt?

Erik Schrama Brussee: Bij een thuisopbaring wilde de familie moeder zonder kist opbaren. In die tijd was een opbaarplank nog niet gangbaar, dus goede raad was duur. In overleg met de familie is toen een deur uit de scharnieren getild en hebben we moeder op die deur, waarover netjes een laken was gedrapeerd, opgebaard. Een tweede bijzonder moment was bij het overlijden van een 17-jarige jongen die tijdens het bergbeklimmen in Zwitserland van een bergwand was afgevallen en – in zijn geheel niet meer toonbaar – in een verzegelde kist naar Nederland was gebracht. Ondanks het feit dat de familie slechts afscheid kon nemen bij een gesloten en verzegelde kist kreeg ik na de begrafenis een mooie kaart met de opmerking dat wij het predicaat
‘koninklijk’ verdienden!

Wat wil je nabestaanden vooral meegeven?

Het gaat niet alleen om het be- en doorleven van de rouw, maar ook om het vieren van de nagedachtenis. Liefde zit niet in spullen: niet in de materiële nalatenschap, niet in bijvoorbeeld een dure kist voor de begrafenis. Liefde zit in woorden en in aandacht: en dat kost helemaal niets!